Herberg Zwolle

Kookvrijwilliger Jeroen: ‘Het helpt mij om te blijven realiseren hoe goed ik het heb’

Jeroen Huzen is 45 jaar, woont in Zwolle, is getrouwd en heeft drie kinderen. In het dagelijks leven werkt hij als ZZP’er op het gebied van zorg en ICT. Daarnaast is Jeroen kookvrijwilliger bij daklozenopvang de Herberg in Zwolle. Wij gingen bij hem op bezoek om te horen wat hem drijft om als kookvrijwilliger te koken bij de Herberg.

Wat was voor jou de reden om je aan te melden als kookvrijwilliger bij de Herberg?

Ik zag op facebook een oproep voorbij komen waarin gevraagd werd om kookvrijwilligers. Het zette me aan het denken. Ik ken de daklozen die de daklozenkrant verkopen of mensen die op straat om geld vragen. Maar ik ken ze niet persoonlijk. Ik wist nooit zo goed wat ik voor deze mensen kon doen. Een krantje kopen deed ik weleens, maar echt geld geven vond ik lastig omdat ik niet zeker wist of ik ze daar mee kon helpen. Nadat ik me had verdiept in de Herberg sprak het werk als kookvrijwilliger me erg aan. Je komt koken op de groep voor Beschermd Wonen. Deze mensen willen graag een volgende stap maken in hun herstel. Een van de dingen is om te leren koken. Het leek me mooi om hier aan bij te dragen. Dat was de reden waarom ik me heb aangemeld.

Wat waren je verwachtingen toen je begon als kookvrijwilliger?

Ik wilde niet met te grote verwachtingen beginnen. Gelukkig was ik voordat ik begon door de Herberg al een beetje voorbereid. Ik moest niet rekenen op grote dankbaarheid van de doelgroep. Met deze verwachting ben ik dus ook niet begonnen. Ik wilde vooral graag in contact komen met de doelgroep, en koken was daar het middel voor. Verder had ik geen grote verwachtingen

Hoe ziet zo’n kookbeurt er eigenlijk uit?
Ik begin ’s middags om 15:00. Vaak staat er dan al een cliënt klaar die aan de beurt is om te koken. We bekijken dan samen welke producten er nog aanwezig zijn en bedenken aan de hand daarvan dan samen wat we willen gaan koken. Vervolgens gaan we samen boodschappen doen. Meestal gaan we lopend of fietsend naar de supermarkt. Daar kopen we de benodigdheden voor de maaltijd. Bij terugkomst op de Herberg gaan we samen aan de slag om te zorgen dat er om 17:30 een heerlijke maaltijd op tafel staat. De maaltijd eten we in een gezamenlijk groepsmoment. Meestal zijn er tussen de 10 en 15 cliënten die komen eten. De ene keer wordt er meer gekletst dan de andere keer. Dat hangt een beetje van de groepssamenstelling af. Na afloop van de maaltijd ruimen we met elkaar de keuken op en ben ik rond 18:30 klaar.

Wat levert het koken bij de Herberg jou op?
Het helpt mij om te blijven realiseren hoe goed ik het heb. En het leert mij een nieuwe wereld kennen. Ik herinner me een gesprekje dat ik had met iemand terwijl we naar de supermarkt liepen. Ik vertelde dat ik in het weekend een speurtocht in de nacht zou doen. De cliënt met wie ik was vroeg vol verbazing of ik dat voor mijn hobby deed. Na wat verder praten bleek dat de cliënt hele nachten door het bos had gezworven omdat hij geen plek had om ergens te slapen. Hij associeerde door het bos lopen vooral met het niet hebben van een plekje, terwijl ik het voor het plezier deed. Dat maakte me wel weer bewust van hoe goed ik het heb.

De Herberg had je voorbereid op dat je niet teveel dankbaarheid moest verwachten. Hoe ervaar jij dat?
Het klopt dat mensen niet direct zeggen hoe fijn ze het vinden dat ik er ben. Toch ervaar ik indirect wel een stuk waardering voor mijn komst. Bijvoorbeeld doordat cliënten al klaar staan als ik kom, dat ze al nagedacht hebben wat ze willen eten, dat ze zelf met suggesties komen hoe ze de macaroni nog lekkerder kunnen maken of door verhalen die ze graag aan me willen vertellen. Hierin merk ik het plezier dat ze in het koken hebben en het contact dat we hebben. Dat vind ik mooi!

Waarom zou jij anderen aanraden om ook kookvrijwilliger te worden?
Ik kan het anderen zeker aanraden. Je komt in contact met een bijzondere doelgroep, daarbij is het leuk om samen te koken. Het is wel goed om je te realiseren dat je geen hele grote dankbaarheid hoeft te verwachten, maar dat dat er indirect zeker wel is. Ook is het wel handig als je wat kookervaring hebt. Zelf kook ik 1x in de 2 weken en dat vind ik een fijne frequentie. Ik geniet iedere keer weer van het contact met de cliënten en het samen koken.

Lijkt het jou ook leuk om kookvrijwilliger te worden bij de Herberg? Neem dan vrijblijvend contact op met m.vandebles@ribwgo.nl

Jeroen (rechts) aan het koken met cliënt van de Herberg.